Je hebt de puppytijd overleefd, je hond kan eindelijk een beetje normaal wandelen zonder overal achteraan te springen… en dan komt ineens de puberteit. Het moment waarop veel eigenaren zich afvragen: wat is er in hemelsnaam met mijn hond gebeurd?
Maar, maak je geen zorgen: je reu is niet kapot, hij heeft geen steekjes los zitten, hij is gewoon in de puberteit.
De hormonen, met name testosteron, krijgen nu de hoofdrol in zijn leven. En net als bij mensenpubers merk je dat. Het lijf verandert, de hersenen veranderen, en het gedrag… dat doet vrolijk mee.
Testosteron: de turbo op emoties en driften
Het testosterongehalte schiet in deze fase omhoog. Heel hoog. Wel tot zeven keer zo hoog als bij een volwassen reu! Echt enorm hoog dus. Dat betekent niet dat je reu ineens een “macho” of “dominant” wordt, verre van, maar het maakt prikkels sterker voelbaar.
Door het torenhoge testosterongehalte kan je reu letterlijk anders ruiken voor andere honden. Volwassen reuen pikken dat vaak feilloos op en kunnen hem daardoor serieuzer nemen dan hij eigenlijk bedoelt. Soms reageren ze kortaf of zelfs snauwerig, simpelweg omdat ze hem zien als een ‘concurrent’. Dit kan verwarrend zijn voor jouw hond: hij wil misschien gewoon snuffelen of spelen, maar wordt ineens afgesnauwd.
Dat betekent niet dat er meteen iets mis is. Het is onderdeel van sociale communicatie tussen honden. Wel helpt het als jij zulke ontmoetingen rustig begeleidt, zodat je puber leert dat “nee” van een andere hond ook gewoon een antwoord is.
Daarnaast kunnen geuren, met name van andere honden, vooral van loopse teven, nog intenser binnenkomen. Net als spannende situaties, die kunnen ook intenser binnenkomen, of intenser worden ervaren. Grote kans dat hij nu heftiger gaat reageren op dingen die hij normaal misschien zou laten gaan. Denk aan blaffen naar een hond aan de overkant van de straat, terwijl hij daar een maand geleden nog niet naar omkeek.
Het brein in ontwikkeling
De hormonen beïnvloeden ook de hersenen. Het voorste deel, dat voor planning en impulscontrole zorgt, loopt achter op de rest. Dat klinkt misschien een beetje maf. Maar dit is de reden dat hij in een fractie van een seconde kan reageren: plotseling opspringen, aan de lijn trekken of onverwachts van richting veranderen.
Dit doet hij echt niet omdat hij vervelend wil zijn, of ongehoorzaam is, maar een brein dat nog niet goed kan remmen. Hij kan er gewoon echt niets aan doen. Vergelijk het met eens puber (misschien heb je die zelf ook wel) op een scooter met veel te veel pk’s: gas geven gaat prima, remmen is nog even een ander verhaal.
Gevoeliger voor andere honden
Rond deze leeftijd worden veel reuen gevoeliger voor soortgenoten. Snuffelen wordt intensiever, ontmoetingen kunnen stijver ogen (rechte staart, hoge houding), en spel kan sneller omslaan in stoer doen vanuit bluf.
Dat ziet er soms indrukwekkend uit, maar vaak is het vooral een manier om sociale grenzen te verkennen. Hij test uit hoe ver hij kan gaan, en ontdekt welke signalen van andere honden betekenen: tot hier en niet verder. Sommige ontmoetingen verlopen daardoor spannend of onhandig, maar dat hoort bij het leerproces.
Praktische tips voor begeleiding
Gelukkig kun je als eigenaar veel doen om deze periode soepeler te laten verlopen. Hier een paar tips die in de praktijk goed werken:
✔ Blijf rustig, reageer voorspelbaar. Juist nu zijn structuur en duidelijk enorm belangrijk. Als jij kalm blijft en consistent reageert, bied je je hond houvast.
✔ Kies momenten zorgvuldig. Vermijd situaties waarvan je weet dat je hond ze spannend vindt. Met zijn allen naar een hondenveldje kan beter even wachten tot de hormoonstorm weer voorbij is.
✔ Oefen korte stukjes, stel je verwachting bij. Verwacht alsjeblieft geen lange concentratie van je hond, dit heeft hij simpelweg nu even niet. Beloon ieder succes, hoe klein ook, en breek je oefeningen op in hapklare brokjes. Hij zal je heel dankbaar zijn!
✔ Doseer en kies sociale ontmoetingen zorgvuldig. Het is belangrijk dat contact met andere honden positief blijft. Liever dus een kort, fijn moment van snuffelen. Dan een lange speelsessie die uitmondt in frustratie.
✔ Zorg voor een uitlaatklep. Een puberhond die een uitlaatklep heeft, door hem bijvoorbeeld mentaal uit te dagen, de tijd te geven om rond te snuffelen en te struinen, of die opgekropte energie er tijdens spel of gewoon door te rennen, er uit kan gooien, heeft minder kans om probleemgedrag te ontwikkelen.
✔ Wees eens niet zo serieus. Geloof me, alles wordt een stuk makkelijker in de opvoeding van je hond, als je het loslaat. Ook al lijkt hij je soms volledig te zijn vergeten. Of weer iets doet wat niet mag en je met die bewuste blik, heel betrapt aankijkt. Haal een keer diep adem, lach er om, en vergeet niet, het is maar een fase.
Veelgemaakte valkuilen
Oké, ik kan niet ontkennen dat dit bij sommige honden een behoorlijk uitdagende periode kan zijn. En ik ben me bewust van het feit dat veel eigenaren zich zorgen maken over probleemgedrag of worden ze streng om “de controle te houden”. Maar veel gedrag is gewoon allemaal hartstikke normaal, en door continue zorgen te maken, vergeet je te genieten van het avontuur. En de controle willen houden werkt alleen maar averechts. En zo zijn er nog wel een paar valkuilen:
✔ Alles willen verbieden. Pubers hebben juist veilige ruimte nodig om te leren. Alleen maar corrigeren maakt hem onzeker.
✔ Te veel vrijheid. Aan de andere kant: een jonge reu met torenhoge hormonen loslaten, al dan niet in voor hem hele spannende situaties, is vragen om problemen.
✔ Vergelijken met andere honden. Elke reu ontwikkelt in zijn eigen tempo. Waar de één redelijk soepel door de puberteit gaat, is de ander een regelrechte drama-queen. Dat is heel normaal. Het helpt om jouw hond vooral met zichzelf te vergelijken in plaats van met andere honden. Denk eens over: hoe reageerde hij een paar weken of maanden geleden, en welke stappen maakt hij nu al? Zo zie je beter zijn vooruitgang, in plaats van je blind te staren op andere honden.
✔ Onrealistische verwachtingen. Zoals de verwachting dat, nu terwijl zijn hormonen door zijn lijf gieren, hij wel terugkomt van die andere hond die hij ziet, als je hem roept.
Tot slot
De puberteit van je reu kan voelen als een achtbaan: pieken van energie, dwarse buien en gedrag dat je eerder niet kende. Het is een uitdagende fase, maar ook een kans om jullie band te versterken. Met begrip, geduld en duidelijke begeleiding groeit je hond stap voor stap uit tot een stabiele volwassen huishond.
👉 Wil je meer lezen over de puberteit bij honden? Lees dan ook mijn blog over de puberteit bij honden
Of zie je het even niet meer zitten met jouw puber? Kun je hem op het moment wel achter het behang plakken en weet je niet goed meer hoe je hier mee om moet gaan?
Neem dan gerust contact op! Dan plannen we een belafspraak in en kunnen we samen kijken hoe ik jullie kan helpen ♥
