Je dacht dat de puppytijd intens was, tot je teef ineens in de puberteit belandt. Waar ze eerst gehoorzaam naast je liep zonder af te wijken, lijkt ze nu vooral bezig met haar eigen plan. Ze kijkt je aan alsof ze je nog nooit gezien heeft, vergeet wat “zit” betekent en ruikt ineens aan elke grasspriet alsof daar een grote schat verborgen ligt. Herkenbaar?
Welkom in de hormonale rollercoaster die “de puberteit van je teef” heet.
Wat er verandert: van puppy naar puber
De puberteit begint bij teefjes meestal tussen de zes en veertien maanden. Hoe oud precies ligt aan de grootte van je hond als ze volwassen is, grotere honden worden minder snel volwassen dan kleine honden. Dat betekent dus ook dat grotere rassen ook wat later gaan puberen en deze puberteit vaak ook wat langer duurt. Tijdens de puberteit beginnen hormonen een hoofdrol te spelen: het lichaam bereidt zich voor op vruchtbaarheid, de hersenen worden opnieuw ‘bedraad’, en je hond leert omgaan met volwassen prikkels.
Dat zie je terug in gedrag. Vaak merken eigenaren:
- dat hun teef minder goed luistert.
- sneller afgeleid is tijdens wandelingen.
- plotseling onzeker reageert op dingen die eerder geen probleem waren.
- of juist opstandiger lijkt te worden.
Dit is geen onwil, maar biologie. In deze fase verandert de communicatie tussen hersengebieden die gedrag sturen, net zoals bij puberende mensen. Impulsbeheersing is tijdelijk minder sterk, dit gebied in de hersenen ontwikkelt zich namelijk minder snel dan de overige delen, terwijl nieuwsgierigheid en emotie juist pieken. Kortom: Het is echt niet dat ze niet willen luisteren, maar het brein heeft even een andere prioriteit.
Wat hormonen doen met gedrag
Wanneer de eerste loopsheid eraan komt, verandert de hormoonhuishouding drastisch. Oestrogeen en progesteron wisselen elkaar af, en dat heeft invloed op haar stemming, energie en sociale gedrag.
Tijdens of rond de loopsheid kan je merken dat je teef:
- aanhankelijker of juist afstandelijker wordt.
- sneller geïrriteerd reageert op andere honden.
- territoriaal gedrag vertoont (denk aan markeren of waakzamer zijn).
- of simpelweg meer rust nodig heeft.
Het is verleidelijk om te denken dat ze “plots een ander karakter heeft gekregen”, maar in werkelijkheid speelt haar lichaam op volle toeren. Deze fase is intens, maar tijdelijk. En als je het nog eens een keer naast onze mensenpubers legt, die ook tegen de tienertijd hun maandelijkse periode gaan krijgen, waardoor ze zich anders gaan gedragen, dan verschillen we eigenlijk toch ook niet zo veel hé?
Realistische verwachtingen: het hoort erbij
Misschien ben jij er wel één van? Een van de vele eigenaren die enorm gefrustreerd aan het raken is tijdens deze periode? “Ze wéét toch wat wandelen zonder trekken is?” of “Waarom doet ze ineens zo vreemd bij andere honden?”
Maar weet ze dat wel echt? Of is dat onze interpretatie?
De realiteit: in de puberteit wordt aangeleerd gedrag soms tijdelijk overschreven door hormonen en emoties. Dat betekent niet dat je training voor niets was, het ligt opgeslagen, het komt terug. Maar ze heeft nu wat herhaling, structuur en vooral geduld nodig.
Wat helpt:
- Blijf consequent trainen, maar houd sessies kort en luchtig.
- Vermijd overprikkeling: te veel drukte, veel vragen of te veel prikkels tegelijk maakt leren moeilijker.
- Zorg voor voorspelbaarheid: vaste wandelroutes of routines bieden rust.
- Laat ruimte voor goede diepe slaap. Net als mensen hebben honden tijd nodig om te verwerken.
Wat beter niet te doen
👉 Niet straffen of mopperen op “opstandig gedrag.”
Ze snapt de wereld zelf ook even niet. Straf verhoogt stress en kan onzekerheid versterken, precies wat je niet wilt. Als het je te veel wordt, neem even afstand of zorg je dat ze aan haar rust komt.
👉 Niet overtrainen.
Pubers leren het meest van succeservaringen en duidelijke grenzen, niet van herhaling tot vermoeidheid. Als iets niet lukt, laat het dan los, probeer het op een later moment weer. En ja, ondanks dat ze goed aan de lijn moeten leren lopen, laat het af en toe ook gewoon eens los. Niet de hond. Maar de gedachte van dat het “moet”. Ga gewoon even met je hond wandelen zonder dat iets moet, en geniet er even van.
👉 Niet vergelijken met andere honden.
Elk teefje ontwikkelt in haar eigen tempo. Sommige zijn binnen een paar maanden stabieler, anderen hebben tot ruim een jaar (of langer) nodig. Vergelijken met andere honden, zeker met volwassen honden, is niet eerlijk.
Wat er in haar hoofd omgaat
Als we het zouden vertalen naar menselijke gedachten, klinkt het misschien zo:
“Ik kom er aan hoor! (ergens onderweg terwijl ze naar je toe komt) Hey! Ruik jij dat ook?! Die geur! En dat geluid! En waarom kijkt die andere hond zo naar me?! Vind jij schapen ook niet zo gek… Kijk vogel! …
Oh je riep me! Ik kom er aan hoor! …
Een teef in de puberteit balanceert tussen kind en volwassen hond. Haar brein is volop bezig met leren, verbinden en ontdekken waar haar grenzen liggen. Dat betekent ook dat ze gevoelig is voor stemmingen, situaties en spanning bij haar eigenaar. Rust, humor en geduld zijn in deze fase je beste trainingshulpmiddelen.
Hormonen, gedrag en karakter, hoe het samenvalt
Na de eerste loopsheid zie je vaak dat een teef wat stabieler wordt. Haar karakter wordt duidelijker zichtbaar: de zachte kant, de dappere kant, soms een tikje eigenwijs. Hormonen spelen nog steeds mee, maar minder grillig.
Belangrijk: let na de loopsheid op schijnzwangerschap. Sommige teefjes vertonen dan gedragsveranderingen — van nestgedrag tot overmatige waakzaamheid. Dat is niet ‘vreemd gedrag’, maar een hormonale reactie. Rust, regelmaat en eventueel begeleiding van een gedragstherapeut kunnen helpen.
Wanneer hulp slim is
Twijfel je of het gedrag van je teef nog binnen de “normale puberteit” valt? Bijvoorbeeld als ze:
- plotseling fel reageert op mensen of honden?
- erg angstig of onrustig wordt?
- of het contact met jou helemaal lijkt kwijt te raken?
Dan kan begeleiding door een gedragstherapeut veel verschil maken. Soms is een klein stukje inzicht genoeg om de rust terug te brengen.
Plan een kennismaking → Samen kijken we naar de hormonen, emoties én leerprocessen achter het gedrag van je teef. Zodat jullie weer kunnen genieten van die fijne samenwerking, mét realistische verwachtingen en zonder frustratie.
Kernboodschap
Een teef in de puberteit is geen ‘lastige hond’, maar een hond in ontwikkeling. Hormonen, emoties en leerprocessen lopen door elkaar, waardoor gedrag tijdelijk kan veranderen. Met begrip, structuur en humor kom je samen sterker uit deze fase.
